Gündüz pazara alışveriş yapmaya gelen Alaçatı Belediye’sinde görevli bir kişi düğün hazırlıklarını görünce, telaş içinde düğün mekanına girmiş ve burada düğün olduğu bilgisi bize verilmedi, burada nikah gerçekleşemez diye ortalığı karıştırmış.
Her şey böyle başladı…
Ersen’in ilkokuldan bir arkadaşı benim de ayni zamanda çok yakın bir arkadaşımdı. Bizi o tanıştırdı. Ersen işi nedeniyle Amerika’ya yerleşmek durumunda kaldı. Uzak mesafeli ilişkimiz devam ederken, doğum gününde Türkiye’ye gelmişti. Birlikte yemeğe çıktık. Bir ara Ersen uzunca bir süre, lavaboya gitme bahanesi ile ortadan yok oldu. Yemekten sonra, eve doğru dönerken sahilde yürüyüş yapmakta ısrar edince bunca yola ve yorgunluğa rağmen bu ısrarın altında bir şeyler yattığını sezdim. Sonunda Boğazda güzel manzaralı bir yerde durduk ve orada bana evlenme teklif etti. Bu arada otelde ortadan kaybolmasının nedenine gelince: Aslında yemekte teklif etmeyi planlamış ama yüzüğü arabada unutmuş. Vale servisindeki görevlilere arabayı açmaları için yalvarmış ama araç fişi de bende olduğundan görevliler fiş olmadan arabayı açmayı reddetmiş.
Amerika’da nikah Türkiye’de düğün!
Evlilik kararımızın ardından kısa bir sure sonra nişanlandık. Ama tabii daha nişanı yapmadan, yurtdışına yerleşme planlarına da başlamış olduk. Ve düğün planlarımız biraz da vize planlarımızla paralel olmak durumunda kaldı. Eylül ayında nişanlandık ve ben Aralık ayında Amerika’ya taşındım. Vize avukatımızın önerisi doğrultusunda önce Nisan ayında Amerika’da bir nikah yapıp, sonrasında da Temmuz ayında Türkiye’de düğün yaptık. Yani evlenme kararımızın ardından 1 yıl içinde tüm planlama, nisan, düğün ve yurt dışına yerleşme süreçlerini tamamlamış olduk.
Düğünün keyiflileri...
Gelinlik bakma aşaması benim için en zevkli bölümdü. Hala geçerken vitrinlerde gelinlikler gözüme takılıyor. Gelinliği San Patrick ve damatlığı da Hugo Boss’tan aldık. Onun dışında da düğün renklerinin seçimi, kullanılmasını istediğimiz aksesuarlara karar verilmesi gibi düğün mekanının nasıl süsleneceği aşaması idi sanırım.
Çeşme'de bir kır düğünü
Biz hep otel düğününden ziyade, yeşillikler içinde olacağımız ferah bir yaz düğünü, bir kır düğünü istemiştik. İkimizin de ailesi İzmir’de yaşadığı için tercihimiz tabii ki İzmir oldu. Ama aradığımız tarz bir yer bulmak çok da kolay olmadı. Çünkü her ne kadar bahçe düğünü istesek de, biraz da servis ve kalite anlamında bizi de misafirlerimizi de memnun edecek bir yer aradık. Yani genel olarak kriterlerimiz, görsel güzellik, servis ve yemek kalitesi oldu. Sonuç olarak da aradığımız kriterlerde bir yeri İzmir’de değil, Çeşme’de bulabildik ama zaten bir İzmirli olarak Çeşme de çok uzak bir alternatif değildi.
"Kendi düğünümüze misafir gibi geldik"
Biz özellikle mekan seçimine çok önem verdik, bir de süslemedeki detaylara… Açıkçası organizasyon şirketimiz tek kelime ile harikaydı. Tüm detaylarla organizasyon şirketimiz ilgilendi ve bize kendi düğünümüze misafir gibi gelme konforunu sağladılar. Biz sadece uzaktan uzağa, onların bize ilettiği detayları onaylamakla yetindik. Onlar zaten her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmüşlerdi. Düğünden önceki sabah düğün süslemelerine şöyle biz göz gezdirmek dışında hiçbir şeyi kontrol bile etmedik ve her şey harikaydı.
Davetiyede özgün tasarım
Davetiye konusunda tamamen kendi tasarımımızı kullandık. Kendimize düğün yeri ve tarihini yazdığımız eğlenceli panolar hazırladık. Güzel fotoğraf çeken bir arkadaşımız Newport Beach’de elimizde panolarımızla fotoğraflarımızı çekti. Yine ustaca photoshop kullanan bir arkadaşımız bu fotoğrafları düzenleyerek bize bir davetiye oluşturdu. Bu davetiyeyi de tüm arkadaşlarımıza gönderdik. Geriye tabi e-mail kullanmayan büyüklerimiz kaldı... Onları da ailemize havale ettik ve onlar, isteğimiz doğrultusunda mümkün olan en sade davetiyeyi seçerek bastırdılar ve kendi davetlilerine de bu davetiyeleri dağıttılar.
Fotoğraflara dikkat!
Aile fotoğrafları çekildik ama tek tek annelerle, babalarla fotoğraf çekilmemişiz. Yani gelin olarak yalnızca annemle fotoğrafım olmadığına hala üzülüyorum. Düğünden önce fotoğrafçıya tam olarak kimlerle fotoğraf istendiği belirtilirse, onların da takip etmesi mümkün olur. Çünkü insan o telaş içinde kiminle fotoğraf çekildi hatırlaması mümkün olmuyor.
"Arkadaşımızdan nikahımızı kıymasını rica ettik"
Biz Nisan ayında Amerika’da City Hall’de evlenmiştik. Türkiye’de düğün yapmak istediğimizde ise oldukça detaylı ve açıkçası uğraşmak istemediğimiz bir prosedürle karşılaştık. Amerika’daki evlilik belgemizi konsolosluğa vermemiz durumunda ise evliliğimizin Türkiye’de de geçerli olacağını öğrenmiştik. Bu durumda Türkiye’de resmi nikah yapmamaya karar verdik ve bunu eğlenceli bir anıya dönüştürebileceğimizi düşündük. Yakın bir arkadaşımızdan bizim nikahımızı kıymasını rica ettik. Kendisi zaten güzel hitabeti olan bir kişidir ve bu tercihimizde bizi hiç yanıltmadı. Oldukça sevimli bir nikah kıyma sahnesi yaşamış olduk. Hatta birçok kişi onu gerçekten nikah memuru sanmış.
Durun bu nikah gerçekleşemez!
Düğün yerimiz, Alaçatı pazarının bulunduğu yere çok yakın bir mekandaydı. Gündüz pazara alışveriş yapmaya gelen Alaçatı Belediye’sinde görevli bir kişi oradan geçerken düğün hazırlıklarını görünce, bir telaş içinde düğün mekanına girmiş ve burada düğün olduğu bilgisi bize verilmedi, burada nikah olamaz diye organizasyon şirketinin yetkililerini bulmuş. Onlar da anlatmaya çalışmışlar, bu gerçek nikah değil diye. Fakat bu sefer de yanlış anlaşılma olmuş, çünkü kayıt dışı nikah yapmak suç sayılıyormuş. Sonuç olarak görevliye bizim aslında evli olduğumuz açıklanmış ve konu tatlıya bağlanmış.
Balayı
Biz açıkçası bütün iznimizi düğün için Türkiye’ye gelerek kullandığımızdan balayı yapamadık. Ama birkaç ay sonra yine bir arkadaşımızın düğünü için gittiğimiz Hawaii seyahatimizi uzatarak, onu kendimize balayı yaptık.
