Tabi ki şaşırdım ama içimden de “Lütfen içinden pırlanta çıkmasın” diye yalvardım. Çünkü klişelerden ve zorlama yapılan tek taş seremonilerinden nefret ediyorum.
Nasıl tanıştınız?
Gökhan Darüşşafaka Doğuş Spor Kulubü’nde profesyonel basketbolcu idi. Benim de Şafak isminde yakın bir arkadaşım var, eşi Sinan da basketbolcu ve Gökhan’ın çok yakın arkadaşı.
Şafak ve Sinan'ın Instagram’da Gökhan’ın koymuş olduğu şampiyonluk fotoğrafını beğendiğini görüp fotoğrafa baktım. “Aa Daçka şampiyon olmuş” diyerek fotoğrafı beğenen 200 kişiden biri de ben oldum.
Fotoğraflardan benim Sinan ve Şafak’ın arkadaşı olduğumu öğrenen Gökhan işe koyulur, Sinan’ı arar, hakkımda bilgiler edinir ve olaylar gelişir. Tabi ben de boş durmayıp Şafak’ı aramıştım itiraf ediyorum!
Evlenme teklifi nasıl geldi?
Ankara’da ilk buluşmamızda gittiğimiz bir meyhane vardı Anason diye… Gökhan Ankara’ya geldikçe oraya gitmek gelenek haline gelmişti bizim için.
Yine rutin bir Anason akşamında tam kadehlerimizi tokuşturacağımız sırada Gökhan kilitlendi ve “Bir dakika, çok heyecanlandım” diyerek bana bir yüzük kutusu uzattı.
Tabi ki şaşırdım ama içimden de “Lütfen içinden pırlanta çıkmasın” diye yalvardım. Çünkü klişelerden ve zorlama yapılan tek taş seremonilerinden nefret ediyorum.
Cesaretimi toplayarak kutuyu açtım ve içinden bütün bir yaz tatili boyunca “tek taşçı”larla dalga geçmek için elime taktığım ve sahici yüzük muamelesi yaptığım çek aç bira kapağının ta kendisi çıktı.
Beni yanıltmadı, hayatımın en güzel anlarından biriydi. Buna evlenilir dedim ve rakılarımızı tokuşturduk.
Hazırlık süreci nasıl ilerledi, ne kadar sürdü?
17 Kasım’da Rotterdam ve Roma Konsolosluklarına Ocak ayında evlenmek istediğimizi belirten ilk maili atmamla başladı. Ertesi gün nikah tarihleri tarafıma iletildi ve 23 Ocak tarihini seçtik.
Bizden istenilen belgeleri hazırlayıp postaladık. Uçak biletleri ve otel rezervasyonlarını ayarladık ve hemen peşine vize işlemlerine başladık. 16 Aralık’ta gelinliğim için ilk provama gittim 15 Ocak’ta teslim aldım. Sevgilimin damatlığını Roma’ya uçmadan önceki gün aldık. Toplamda iki ay sürdü.
Roma’da konsoloslukta evlenmeye nasıl karar verdiniz?
Zor olmadı… Düğünlere katılımcı olarak gitmeyi pek bir sevsem de kendimi gelin olarak bir düğün konseptinin içinde hiçbir zaman hayal etmedim, istemedim. Bu yüzden minik bir nikah yapalım dedim. İkimizin mutlu günü bu, gidelim yurtdışında evlenelim bizim istediğimiz gibi, biz bize ve kafamıza göre olsun dedi Gökhan ve araştırmalara başladık. Konsolosluklara mail attık ve cevap bekledik. Amsterdam’dan olumsuz yanıt gelmesi üzerine ikinci tercihimiz olan Roma’da karar kıldık.
Düğün fotoğraflarınızı kim çekti?
Düğün fotoğraflarımızı arkadaşımız Soren Heitmann çekti. Çekimler spontane bir şekilde gelişti, hazırlık aşamasından yaşanılan talihsizliklere kadar her anımız doğal hallerimizle fotoğraflandı.
Gelinliğini nereden aldın? Provalara ne kadar zaman önce başladın?
Gelinliğim, gelin çiçeğim ve saç aksesuarım Meriç Tanın Accessories. Provalara 1 ay önce başladım.
Peki ya saç ve makyaj?
Saçımı ve makyajımı kendim yaptım.
Nikah günü başınıza gelen komik bir olay oldu mu?
Roma’da kalmak için tarihi bir apartman dairesi kiralamıştık. Binanın tarihi olması sebebiyle asansör de bir hayli tarihiydi ve gelmesi çok üzün sürüyordu.
Nikaha gitmek üzere evden çıktık ben asansörü beklerken kapıyı kilitleyen sevgilim beklemeyelim yürüyelim dedi ben de peki dedim ve ilk adımımdan sonra güvercin taklalar atarak merdivenlerden yuvarlandım.
Herkes bana bir şey olduğunu düşünürken ayağa kalktım ve “gelinliğim yırtıldı” dedim. Gelinliğimin popo kısmında ufak(!) çaplı bir delik oluşmuştu. Nikaha geç kalmak üzere olduğumuzdan yırtık totomla beraber konsolosluk binasına gittik. Sevgilim çılgınlar gibi iğne iplik aradı, sonunda Özlem (şahidim) gelinliğimi dikti ve nikah işlemine başladık.
Peki unuttuğunuz bir şey oldu mu?
Ayakkabımın altına arkadaşlarımın isimlerini yazmayı unuttum.
Aklınızda kalan en güzel an neydi?
Gelinliğimdeki deliğin kapandığı an!
En duygusal an?
Benim için en duygusal an Gökhan’ın benim düşüşüm karşısında yaşadığı çaresizlik ve elinde iğne iplik kapıdan endişeli gözlerle girmesiydi.
Düğün.com Çiftlerine neler tavsiye edersiniz?
Biz böyle evlendik. Sade. İki başımıza. Tek taş “aldırttırmadan”, düğün “dayatmadan”, kilometrelerce kuyruklu gelinlik giymeden, damada “milyarlık” saat almadan, “yaz”ı beklemeden, makyöz ve düğün fotoğrafçısı tutmadan, kasıntı pozlar vermeden, 32 diş gülerek…
Hoplayıp zıplayarak, merdivenlerden yuvarlanarak gelinliği yırtıp üstüne “kaban” giyerek… Üstüne vazife olmayan bolca insan tarafından eleştirilerek ve sabırla kulak tıkayarak...
Elimde annemin ve elinde babasının alyansıyla, melek anne ve melek babalarımızla… Saçımda beyazlarımla, çenesindeki hüzünle “ikimizin” mutlu gününü yazdık.. Ha bir de; evet ya, kimseler gelemesin diye de özellikle Roma’da evlendik…
Yani tavsiyemiz ele güne karşı değil de, kendilerini mutlu etmek için ne gerekiyorsa onu yapsınlar.
Son olarak balayında neredeydiniz?
İtalya!
